Betalain Nedir Ve Ne İşe Yarar ?

Betalain, kırmızı antosiyanin bileşiklerinin ( pelargonidin gibi) Betalain ile değiştirildiği bazı meyvelerde bulunan kırmızımsı pigmentlerin bir grubudur; pancar kökünün önemli bir bileşenidir, idrarı kızıl renk tonuyla boyayabilir.

Bilmen Gerekenler

Ayrıca şöyle bilinir

Pancar pigmentleri, Betalain, betanin, betanidin, fillokaktin, indicaxanthin, hylocerenin, 2 ‘, O-Apiosylphyllocactin,

Şaşırmayın

Pancar kökü (büyük bir bitki kaynağı), Betain ( pancarda farklı molekül), Nitrat ( aynı zamanda pancarda)

Aşağıdakiler İçin Kullanılır

Kas Kazancı ve Egzersiz ( Kas büyümesi ve eklemlenme oranlarını arttırmak ve / veya egzersiz performansına fayda sağlamak için iddia edildi)

Aşağıdakinin Bir Şeklidir

Fitokimyasal

Dikkat Edilmesi Gerekenler

Betalain tüketimi (özellikle pancarlardan) hem idrar hem de dışkıyı kırmızı renkte renklendirebilir ve çıplak gözle değerlendirilirse rabdomiyoliz ve kolon hasarının yanlış teşhisine neden olabilir; benzer şekilde, pancarların sık tüketilmesi idrar içindeki kan olan rabdomiyolizin ana semptomunu maskeleyebilir

Dikkat uyarısı

Betalainlerin yutulması dışkıyı renklendirebilir ve kırmızı idrarı (tıbben iyi huylu)

1 Kaynaklar ve Yapısı

1.1 Kaynaklar

Betalainler, renk tonlarında kırmızımsı olan ve kırmızı pigment olarak antosiyanin molekülleri içermeyen kırmızı bitkilerde bulunan çeşitli gıdalarda bulunan azot içeren pigmentlerdir (çilek, kırmızıya maruz kalmaları için pelargonidin gibi antosiyaninler içerirken, pancar kökü Betalain içerir). [1] Dondurma, şekerleme ve işlenmiş et gibi gıda ürünlerinin renklendirilmesinde bazen kullanılırlar.[1] [2]

Güçlü pigment renklendirmeleri nedeniyle [3] bu gıdalardaki miktar 50 mg / kg’ı nadiren aşar [3] (kırmızı turp antosiyaninleri bile). [4] Genel olarak gıda renklendiricisi olarak baharatlar, neredeyse yalnızca pancardan gelir, genellikle ‘pancar kırmızı’ olarak adlandırılır ve doğal bir gıda renklendiricisi olarak kabul edilir. [2]

Betalain içeren bitkilerin çoğunluğu, kırmızı renkleri için antosiyanin biriktiren karyofillaceae ve molluginaceae cinsine istisna olarak coryophyllales familyasında bulunur. [5]

• Betalainler, antosiyaninler pigmentasyon olarak mevcut olmadığında, bazı bitkilerde bulunan kırmızımsı mor pigmentlerdir.

Betalain’in ortak beslenme kaynakları şunları içerir:

• Pancar kökü ürünleri ( Beta vulgaris alttürleri vulgaris ) [6] , kırmızı kırmızı pancar içeriği, çeşitliliğe bağlı olarak% 0.02-0.21 arasında değişmektedir. [2] Büyük kırmızı bileşenler betanidin ve betanin (hem izomerleri) hem de büyük sarı komponentler, vulgaxanthin I ve vulgaxanthin II [7]
• Renkli swiss chard (Beta vulgaris subspecies cicla) [8]
• Amaranth (Amaranthus cinsi) [9]
• Kaktüs meyveleri ( Opuntia ve hylocereus genera) [10] [6] ve pitahaya (Hylocereus) [11]

1.2 Yapı

Tüm  verdikleri rengi temel alan iki gruba ayrılır; bahsedilen renk betanistanlar (mor kırmızı) veya betaksantin (sarı oranganik) olup betanin ve indicaxanthin sırasıyla her kategori için ana bileşenlerdir. [1]

Betalain, grup olarak, betalamik asit [1] olarak bilinen kromofordan (pigment olmasına neden olan molekülün çekirdeği) ve iki esas betalain ise, indicaxanthin (amino asit proline bağlı betalamik asit) ve betanidin’dir ve bahsedilen proline bir katekol grubu bağlıdır. [1]

Birçok betalain aslında betanidin’in glikozitleri (şekere bağlı) veya asilglikozitleri (asetillenmiş şekerlere bağlı) [1] en yaygınlarından biri, betanin olarak bilinen basit bir glukosiddir (tek bir glikoz molekülüne bağlıdır). 2 ‘- (5 “-OE-Feruloylapiosyl) betanin, 2′ – (5” -OE-Feruloylapiosyl) phyllocactin , amaranthin , phyllocactin ( 6’-O-Malonylbetanin ), 2 ‘, O- Apiosylphyllocactin, gomfrenin, portulakoksantin ve hylocerenin.

Çoğu betalain yapısı, betalamik asit olarak bilinen moleküle dayalıdır ve betalamik asidin iki benzer yapıları betanidin ve indicaxanthin’dir.Bu üç molekül betalainlerin çoğunluğunu oluşturur, çünkü bunlar çeşitli moleküllerin oluşturulması için glikosile edilir (çeşitli şekerler eklenir).

Proline’ın betanidin oluşturmak için betalamik aside nasıl eklendiğine benzer şekilde, amino asit glisin, portalakaxanthin III oluşturmak için betalamik asite ilave edilebilir; bu portulacaxanthin III elde edilebilir.[1Yapısal olarak ilişkili betalain, fenol grubunun dopamine daha yakından benzediği dopaxanthin veya yapısal olarak dopamin-betalamic asit olan miraksanthin V’dir. [1] Triptofan-betalamik asit (Triptofan-betaxanthin) de GABA, serin, fenilalanin ve dallanmış zincirli amino asitlerin her biri için bir betxanthin ile birlikte mevcuttur.

Betalamin (bağlı bir prolin gerektirir) oluşturmak yerine betalamik asit, nörolojik olarak aktif amino asitlerin çoğunu içeren çeşitli diğer küçük amino asitlerle de bağlantı kurabilir.

1.3 Fiziko Kimyasal Özellikler

Betalain 3-7 [1] pH aralığında suda çözünür ve kararlıdır ve iyonize olabilen karboksil gruplarına ve azot molekülleri üzerinde (prolin üzerindeki) pozitif bir yüke sahiptir. [12] Bu nedenle zwitterionlar olarak sınıflandırılabilir (Trimetilglisin). [13] [14]

2 Farmakoloji

2.1 Sindirim

100 μM konsantrasyonda izole Caco-2 hücrelerinde betanin ve indicaxanthin , belirgin bir biçimde metabolize olmamış gibi görünmektedir ve emilim aşamasını dışarıya akışa oranla daha yüksek olması nedeniyle emilmektedir. [12]

• Caco-2 hücreleri :Dr. Jorgen Fogh tarafından yapılan araştırmalarla Sloan-Kettering Kanser Araştırma Enstitüsü tarafından geliştirilen, heterojen insan epitelyal kolorektal adenokarsinoma hücrelerinin sürekli bir hücresidir.
• MCT1 : Hücre zarları boyunca laktat ve piruvatın hareketine aracılık eder.
• OATP2B1 : Çoğunlukla anyonik organik endo- ve ksenobiyotikler taşır ve aktivitesi pH-bağımlı gibi görünmektedir.

Taşıyıcılar (MCT1 ve OATP2B1) rekabette bastırabildiği, indeksantinin emiliminin değişmez gibi görünürken, hem betanin [15] hem de bastırılmış indometasin için bir madde olan valproat [12] varlığında sindirimini artırmıştır. [12]

Sıkı bağlantı açılması, her ikisinin sindirimini büyük ölçüde artırır, bu da hücreler arası emiliminin bir rol oynadığını düşündürür. [12]

Betalain emilimi hem taşıyıcıdan aracılan hem de parasellüler / pasif (hücreler arasında) bileşenine sahip gibi görünmektedir.

Bir gıda ürününden (betanin ve indicaxanthin) betalainlerin (simüle sindirimden geçen kaynana dili) indicaxanthin’in, serbest indicaxanthin’e benzer emilim profillerine sahip olduğu görülürken betanin bir miktar azaltıldı. [12] Yazarlar ek fenolik grubun ve / veya glukozidin emilimini azaltmak için gıda ürününün diğer bileşenleri ile etkileşime girdiğini varsaydı. [12]

İndicaxanthin, serbest biçimde olduğu için (laboratuvar ortamında kanıt olarak) gıda ürünlerinden sindirir gibi görünüyor; oysa ki betanin biraz engellenmiş olabilir.

2.2 Kan

Pancar suyu tüketimi [13] [14] veya kaynana dili [16] gibi betalainlerin diğer kaynakları, bu betalainlerin idrar konsantrasyonlarını (metabolize edilmemiş) artırabilir ve bu da kanda maruziyetini düşündürür.

500 gr taze kaynana dili’nin oral yoldan tüketilmesi, üç saat sonra zirve plazma betalain (betanin ve indicaxanthin, ancak betanidin hariç) konsantrasyonlarla sonuçlandı ve bir saat içinde saptanabildi. [16] Betanin için yarılanma ömrü (0.94 ± 0.07 saat), indicaxanthin (2.36 ± 0.17 saat) ‘den daha düşüktü. [16]

2.3 Vücuttan Atılımı

Meyve suyunun tüketimini takiben, meyve suyunun ağız yoluyla alınmasından (2-8.5 saat aralığında) ortalama 4.2 ± 2.3 saat sonar, Betalain idrarda ortadan kalkar [13] ve ağızdan oral doz alımının% 0.21-0.39’unu oluşturmuştur. [13] Pancar alımını takiben idrarla % 0.28, diğer taraftan kaynana dili posasıyla % 3.7’ye kadar çıkan diğer çalışmalara benzer. [16] Bunun, kötü emilimini yansıttığı ve kaynana dili’nin, betanine göre görece yüksek miktarda indicaxanthin nedeniyle daha yüksek olduğu düşünülmektedir. [12]

indicaxanthin’i tek başına araştırırken, 28 mg indicaxanthin’in oral yoldan alınması ve idrarın 12 saat boyunca ölçülmesi, toplam oral dozun % 76’sı oranında saptanır; iyi sindirimi ve hızlı vücuttan atılımını düşündürmektedir. [16]

Betalainlerin üriner metabolitleri (pancar yemeyi takiben idrarı kırmızı renkte gösterebilir) olmasına rağmen, genel oral alıma göre düşük biyolojik kullanılabilirliği düşündürmektedir.

2.4 Faz II Enzim Etkileşimleri

İki ay boyunca kemirgen diyetinde 10-150 ppm pancar pigmentleri (10-150 mg / kg) oral yoldan tüketildiğinde, kırmızı ve mor pigmentli pigmentler (ancak turuncu-sarı veya kahverengi renkli Betalain) ile ilişkili farelerde antioksidatif kapasite artışı sağlandı. Kuinon redüktaz aktivitesini artırabilen; [17] daha aktif olduğu ortaya çıkan kesimler, vulgaxanthins içerir ve doz günlük olarak bir pancar tüketimine eşdeğer olduğu belirtilir. [17]

3 Kalp ve Dolaşım Sağlığı İle Etkileşimleri

3.1 Kırmızı Kan Hücreleri

Kırmızı kan hücrelerinde, beş saat sonra konsantrasyona yarıya inen kaynana dili tüketildikten üç saat sonra 1.03 ± 0.2μM zirve konsantrasyonunda Indicaxanthin tespit edilmiştir. [18] Betanin, üç saat sonra yalnızca 30.0 ± 5.2 nM seviyesinde bulundu ve beş saatte saptanamamıştı. [18] Laboratuvar ortamında 5 μM veya daha yüksek betalain konsantrasyonları test edildiğinde, oksidatif hasarı ve kırmızı kan hücrelerini azalttı. [18]

3.2 Damar Tıkanıklığı

Betalainler LDL’ye bağlanabilir [19] ve LDL’nin oksidasyonu hem betanidin hem de betanin (IC50 değeri 2.5μM’den daha düşüktür [14] ) tarafından bastırılmış gibi görünmektedir. Bu, Vitamin E’den daha güçlüdür, ancak aynı zamanda Vitamin E ile sinerjik olarak da etkide bulunabilir. [19]

• LDL : Bazen “kötü” kolesterol olarak adlandırılan LDL (düşük dansiteli lipoprotein) vücudunuzun kolesterolünün çoğunu oluşturur.
• IC50 : Bir maddenin belirli bir biyolojik veya biyokimyasal işlevi bastırma  gücünün bir ölçüsüdür.

500 gr taze ağırlıkta (28 mg indicaxanthin ve 16 mg betanin) kaynana dili’nin oral yoldan tüketilmesinin ardından, LDL parçacıkları, 3 saatte (100.5 ± 11 ppm / mg protein) ve 5 saatte (50 +/- 7.2 pM / mg) toplam Betalain toplamış gibi gözüktü ), laboratuvar ortamında test edildiğinde LDL’nin oksidasyona karşı daha dirençli olmasına neden olur. [16]

Betalainler , LDL oksidasyonunu engellediği görülmektedir (bu, kaynana dili’nin oral yoldan alımından 3-5 saat sonra yüksek indicaxanthin içeriği).

4 Oksidasyon ile Etkileşimleri

4.1 Genel

Betanin ve Betanidin, hem kateşin (1.2μM) hem de Vitamin E (5μM) [14] ‘ den daha yüksek bir potans ile laboratuvar ortamında (her biri 400 nM ve 800 nM IC50 değeri) lipid peroksidasyonunu bastırabildikleri  gözlemlenmiştir. [14] 2.5 μM’den düşük bir IC50 değeri ile LDL oksidasyonu, yine referans olarak kateşinden daha etkilidir. [14]

• Lipid peroksidasyon : Lipit peroksidasyonu lipitlerin oksidatif bozunmasıdır.
• IC50 :Bir maddenin belirli bir biyolojik veya biyokimyasal işlevi bastırma  gücünün bir ölçüsüdür.

Betalainlerin bu antioksidatif özelliği molekülü ağartır (pigmentasyonunu kaldırır) [14] ve diğer antioksidanlarla (örn.Glutatyon) birlikte Betalain birlikte bastırabilir ve antioksidan kromoforun (betalamik asit) kendisinde rol oynadığını önleyebilir (betalain moleküllerinin özellikleri).[20]

Betanidin ve Betanin, lipid peroksidasyonuna (lipidlerin ve yağ asitlerinin oksidasyonuna karşı) oldukça güçlü antioksidanlar gibi görünürler ve insanlardaki düşük emilim hızlarına rağmen aktif olabilirler.

4.2 DNA Hasarı

Betalanın canlılarda peroksinitrat (ONOO-) ile reaksiyona girdiği bildirilmiştir [20] ve ONOO-olmasından dolayı daha güçlü nitrosilatif oksidanlardan [21] ve betalainlerle [22] kuluçkalanması (pancarlardan); ve isobetanin) bu hasarı 19.2µM’lik bir IC50 ile indirgemiştir; yaban mersini antosiyaninlerine (13.8µM) ve C vitamini (79.6µM) ‘ye kıyasla karşılaştırılabilir güçtedir. [20]

• ONOO- :Kısa ömürlü reaktif oksijen türleri ve yaşam sistemlerinde ciddi hasara yol açabilir.

Bu işlem, siklo-dopa grubunun (betanamik asit olmayan betanin parçası olan) karboksil grubunun nitrosillenmesine ve kendisinin de betalamik asitten arındırılmasını gerektirebilir. [20]

Yaban mersinden antosiyaninler ile karşılaştırılabilir bir potansiyele sahip peroksinitrat radikallerinin süpürülmesine benzer.

5 Vücut Organları İle Etkileşimi

5.1 Bağırsaklar

İndicaxanthin , laboratuvar ortamında kendiliğinden bağırsak kasılmalarının genişliğini 24.9uM’lik bir IC50 ile azaltabilir ve PDE enzimleri bastırdığında bu engellenmiştir. [23] İndicaxanthin’in cAMP’ı artırdığı fakat cGMP’yi artırmadığı bulunmuştur ve forskolin ile katkı maddesi olduğu görülmüştür. [23]

• IC50 :Bir maddenin belirli bir biyolojik veya biyokimyasal işlevi bastırma  gücünün bir ölçüsüdür.
• PDE : Sildenafil, vardenafil ve tadalafil gibi fosfodiesteraz 5 inhibitörleri, şimdi erektil disfonksiyonun tedavisi için onaylanmıştır.
• cAMP : Adenosin trifosfatın (ATP) bir türevidir ve cAMP’ye bağlı yolağı taşıyan birçok farklı organizmada hücre içi sinyali dönüştürmek için kullanılır.
• cGMP : Döngüsel AMP’ye benzeyen ikinci bir haberci gibi davranır. En muhtemel etki mekanizması, hücresel-geçirgen olmayan peptid hormonlarının dış hücre yüzeyine bağlanmasına yanıt olarak hücre içi protein kinazların aktivasyonudur.

6 Güvenlik ve Yan Etkileri

6.1 Yanlış Pozitifler

Pancar kökünde bulunan bazı betalainlerin (betanidin ve betanin) kırmızı pigmentasyonu ve vücutta metabolizma eksikliği yaşaması nedeniyle, bu Betalain’in hem idrarda hem de dışkıda parlak bir kırmızı renk olduğu bilinmektedir. Bu hem rabdomiyoliz (idrardaki kan ile ilişkili böbrek hasarı) hem de kolon hasarı (dışkıda kan rengi gibi görünen bir durumun varlığına bağlı olarak) ile ilgili endişeleri azaltabilir.

İdrarın ve dışkıların rengini düzgün bir şekilde değerlendirmek için vücuttaki herhangi bir betalain içeriğini temizlemek için betalain tüketimi olmaksızın en az bir ve üç gün verin.

Kimyasal İsimler: Betalains; 37279-84-8; DTXSID80190731
Moleküler Formül: C24H26N2O13
Moleküler Ağırlık: 550.473 g / mol

Bilimsel Destek ve Referans Metni

Betalain Referanslar

1. Betalain araştırmasında son gelişmeler.
2. Betalains: özellikleri, kaynakları, uygulamaları ve istikrar – bir yorum.
3. Doğal pigmentler: karotenoidler, antosiyaninler ve betalakinler-özellikleri, biyosentez, işleme ve stabilite.
4. Model Gıda Sistemlerinde Uygulanan Amaranthus Betacyanin Pigmentleri.
5. Karyofillerde karmaşık pigment gelişimi.
6. Sarı pancar (Beta vulgaris L.) ve kaktüs armutundan (Opuntia ficus-indica (L.) Mill.) Yüksek performanslı sıvı kromatografi-elektrosprey iyonizasyon kütle spektrometresi ile betalainlerin tanımlanması.
7. Kırmızı pancar (Beta vulgaris var conditiva) çeşitlerinin pigment bileşenlerine göre karşılaştırılması.
8. Yüksek performanslı sıvı kromatografi-elektrosprey iyonizasyon kütle spektrometresi ile farklı renklendirilmiş İsviçreli pazı (Beta vulgaris L. ssp. Cicla {L.} Alef. Cv. Bright Lights) yaprak saplarından betalainlerin tanımlanması.
9. Amaranthus Betacyanin Pigmentlerinin Renklendirici Özellikleri ve Stabilitesi.
10. Kaktüs armut (Opuntia spp.) Klonlarının renk, betalain paterni ve antioksidan özellikleri.
11. Kırmızı-mor pitahaya’nın (Hylocereus sp.) Renklendirici ve antioksidan özellikleri.
12. Caco-2 hücre mono tabakaları boyunca betainantin ve betanin betalain pigmentlerinin trans-epitelyal taşınması ve besin matriksinin etkisi.
13. Sağlıklı insanlarda kırmızı pancar suyunun tüketimini takiben betalainlerin idrar farmakokinetiği.
14. Betalains – yeni bir diyet katyonlu antioksidanlar sınıfı.
15. Memeli ince bağırsakta H + ile bağlanmış besin, mikro besin ve ilaç taşıyıcıları .
16. LDL’lerde diyet antioksidan betalainlerin absorpsiyonu, atılımı ve dağılımı: insanlarda betalainlerin potansiyel sağlık etkileri.
17. Betalainler, kırmızı pancar (Beta vulgaris L.) ekstraktlarından faz II enzim indükleyici bileşenler.
18. Kaktüs armut meyvelerinin tüketilmesinden sonra alyuvarlarda betalain pigmentlerinin dağılımı ve hücrelerde insanlarda ex vivo indüklenmiş oksidatif hemolizlere karşı artan direnç.
19. Betalain ile zenginleştirilmiş insan düşük yoğunluklu lipoproteinlerin oksidasyonuna karşı artan direnç.
20. Pancar betalain, peroksinitrit aracılı tirozin nitrasyonunu ve DNA ipliği bölünmesini inhibe eder.
21. : biyokimya, patofizyoloji ve terapötiklerin gelişimi.
22. Peroksinitritin bir fenolik / peroksidaz sistemi ile atılması DNA’ya oksidatif hasarı önler.
23. Indicaxanthin’in fare ileal kasılması üzerindeki inhibe edici etkileri: etki mekanizmasının analizi.