Bu meta-analiz, süt alımının insülin direncini azaltmaya ve bel çevresini biraz küçültmeye yardımcı olabileceğini düşündürmektedir. Ancak “süt ürünleri” oldukça geniş kapsamlı bir kategoridir.
İnsülin direnci, prediyabet ve tip 2 diyabetin altında yatan anahtar bir mekanizmadır. Prediyabet genellikle bozulmuş açlık glikozuna (IFG) dayanarak teşhis edilir. IFG ve tip 2 diyabet yaygınlığı ABD’de yaklaşık % 40’tır ve bu da onu sağlık hizmetlerinde en önemli sorunlardan biri haline getirmektedir. Diyet tarzları insülin direncinin önde gelen nedenlerinden biridir, yüksek enerji alımı insülin direncini geliştirmek için önde gelen risk faktörlerinden biridir.
Diyet kalıpları insülin direncine önemli bir katkıda bulunduğundan, diyet modifikasyonunun onu iyileştirebileceği akla yatkındır. Süt, insülin direncine yönelik potansiyel bir diyet değişikliği olarak araştırılan bir gıda grubudur. Kohort çalışmaları ve gözlemsel çalışmalar, süt ürünlerinin insülin direnci için faydalı olabileceğini göstermiştir.
Kohort ve gözlemsel çalışmalara ek olarak, çeşitli randomize çalışmalar, süt ürünlerinin insülin direnci üzerindeki etkilerini farklı sonuçlarla incelemiştir. Örneğin, bir çalışma artan süt alımının hiperinsülinemik erişkinlerde insülin direncini değiştirmediğini bulmuştur. Başka bir çalışma süt ürünleri tüketmenin sağlıklı yetişkinlerde insülin direncini artırdığını bulmuştur.
Rastgele denemelerin değişen sonuçları, genel sonuçların oluşturulmasını zorlaştırmakta ve havuzlama sonuçlarının yararlı olacağını düşündürmektedir. Bu çalışma, süt alımının insülin direnci, vücut ağırlığı ve bel çevresi üzerindeki etkisini inceleyen randomize kontrollü çalışmaların sistematik bir gözden geçirmesi ve meta-analizidir.
İnsülin direnci, prediyabet ve tip 2 diyabetin anahtar mekanizmasıdır. Süt ürünleri, insülin direncini iyileştirmek için yapılan bir diyet müdahalesi olarak, randomize kontrollü çalışmalarda çeşitli sonuçlarla araştırılmıştır. Bu çalışma, süt ürünlerinin insülin direnci, vücut ağırlığı ve bel çevresi üzerindeki etkisi üzerine sistematik bir derleme ve meta-analizdir.
Çalışma
ABD’de tip 2 diabetes mellitus (DM) (Şeker Hastalığı) görülme sıklığı son birkaç yılda artmıştır. Az yağlı süt ürünleri tüketimi, DM riskini azaltma ile bağlantılıdır, ancak çalışmalar henüz net bir ilişki göstermemiştir. Süt alımının insülin direncinin (HOMA-IR), bel çevresinin ve vücut ağırlığının homeostatik model değerlendirmesi üzerindeki etkilerini değerlendiren randomize klinik çalışmaların (RKÇ) sistematik bir gözden geçirmesini ve meta-analizi gerçekleştirildi.
MEDLINE ve Embase’de 49 ilgili RKÇ belirlenip ve gözden geçirildi. Review Manager 5 yazılımını kullanarak, süt ürünleri diyet müdahalelerini ilgilenen sonuçları kontrol etmek için karşılaştırarak toplanan standartlaştırılmış ortalama farkları hesaplandı. HOMA-IR (794 birey) için ortalama -1.21 (% 95 CI -1.74 ila -0.67; p değeri <0.00001; I2 =% 92) bulundu.
Bel çevresi (1348 birey) için ortalama fark -1.09 cm’dir (% 95 CI 1.68 ila -0.58; p değeri <0.00001; I2 =% 94). Vücut ağırlığı için (2362 kişi), süt alımı müdahale grubu kontrol grubundan 0.42 kg daha azdı (p değeri <0.00001; I2 =% 92). Bulgular, süt alımının, özellikle az yağlı süt ürünlerinin HOMA-IR, bel çevresi ve vücut ağırlığı üzerinde faydalı bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir. Bu DM riskini azaltmak için diyet önerilerini etkileyebilir.
