Ketojenik diyetler sinirleri etkiler; Bu yüzden bazı nöbet bozukluklarında etkili bir tedavi yöntemidir. Ancak bu diyetlerin ruh halini ve bilişi nasıl etkilediği daha az açıktır.
Epileptik bir nöbet geçirdiğine tanık olmak kalp kırıcı olabilir. Denemek ve yardım etmek, agresif sarsıntıları durdurabilecek her şeyi yapmak, ancak hastayı kendi tarafına çevirdikten, olası tehlikeleri uzaklaştırdıktan ve bölümün başlama zamanını not ettikten sonra yapabileceğiniz tek şey beklemektir. ve bir nöbet başladığında yapılacak çok şey olmadığından önleyici tedbirler, nöbetlerin azaltılması için en iyi seçeneklerden bazılarıdır.
Bu, ilk etapta nöbetlerin gerçekleşmesini önlemek için yapılabilecek bazı şeyler olduğu anlamına gelir. Bir örnek, oruç tutmanın, her şey yanında karbonhidrat alımını azalttığından, ketojenik diyet için bir öncü görevi gören Hipokrat koleksiyonunda bildirilen epilepsi tedavisi için ilk belgelenmiş tedavidir. Mekanizması tam olarak net olmasa da keton cisimleri dolaşan bu hastalık beslenme durumu ve yükseklik uyarıcı (örneğin glutamat) ve İnhibitör (örneğin GABA) nörotransmitter arasındaki tutarsızlıkları düzeltmek aşırı uyarma ile ilgili nöronal makine (örneğin, kanallar, reseptörler) engelleyerek ve nöronal uyarım azaltmak, olası mekanizmaları göstermektedir.
Nöronları inhibe etmek, nöbet riskini azaltmak için yardımcı olabilirken, inhibisyonun ayrıca dezavantajları olabilir. Nöronal uyarmadaki bu azalmaya ilişkin bir endişe, bilişsel işlevi olumsuz etkileyip etkilemeyeceğidir. Bu özellikle, ketojenik diyetin ana ortama girdiği ve şimdi kilo kaybı ve kronik hastalıkların yanı sıra diğer koşulların yönetimi için sıklıkla kullanıldığı için önemlidir. Ketozis bilişi etkilerse, bu insanların farkında olması gereken bir yan etkidir. Bununla birlikte, ketozun biliş üzerindeki etkileriyle ilgili araştırmalar şu an için çelişkilidir.
Bazı çalışmalar, yüksek yağlı diyet tüketimini takiben bilişsel işlevlerde bir düşüş bildirirken, diğer çalışmalar hafıza ve genel bilişsel işlevde ve ayrıca daha büyük toplamdaki ilişkilerde gelişmeler olduğunu bildirmiştir: daha hızlı reaksiyon süresi ile yağ ve çoklu doymamış yağ asidi alımı vs. Çelişkili sonuçların, farklı örnek popülasyonlarının (örneğin obez veya yaşlı insanlar) kullanımı, bu çalışmaların birçoğunda kilo kaybının çeşitli diğer fizyolojik yararlar ile birlikte olabileceği ve beslenme ketozu durumunun kontrolünün eksikliğinden kaynaklanması muhtemeldir.
Geçmişteki araştırmalarla bu endişeleri gidermek için, inceleme altındaki araştırmanın yazarları, ketojenik bir diyet sırasında sağlıklı katılımcılarda bir beslenme ketozunun durumunu sağlamaya odaklanan nispeten basit bir deney tasarladılar. Daha sonra yüksek karbonhidratlı, düşük yağlı diyete kıyasla diyet öncesi ve sonrasında bilişsel işlevdeki değişiklikleri değerlendirdiler.
Araştırmacılar, ketojenik diyetin yaklaşık bir yüzyıl boyunca nöronal uyarımı azaltabileceğini biliyorlar. Bununla birlikte, nöronal uyarmadaki indüklenen değişikliklerin bilişsel işlevi etkileyip etkilemediği henüz net değildir, çünkü çalışmalar, örnek popülasyonundaki, kontrol ve kafa karıştırıcı değişkenlerdeki değişiklikler nedeniyle çelişkili sonuçlar göstermektedir. Çalışmanın yazarları, bir ketojenik diyet sırasında beslenme ketozu durumunda olmalarını sağlamak için bir grup sağlıklı katılımcıyı yakından izlemiş ve bilişsel fonksiyondaki yüksek karbonhidrat, düşük yağ diyetine kıyasla değişiklikleri değerlendirmiştir.
Çalışma
Amaç: Yüksek yağlı ketojenik diyet (KD), sadece kilolu / obez popülasyonlarda veya klinik koşulları olanlarda değil, aynı zamanda sağlıklı kilolu olmayan popülasyonlarda da popüler bir diyet haline gelmiştir.
Amaç: Yüksek yağlı diyetler ve bilişsel düşüş arasındaki ilişki ile ilgili endişeler bulunduğundan, bu çalışmada KD’nin izokalorik yüksek karbonhidratlı, düşük yağlı (HCLF) diyetle karşılaştırıldığında bilişsel işlev, uyku ve sağlıklı, normal kilolu bireylerde ruh hali.
Araçlar ve Yöntemler: 11 sağlıklı, normal kilolu katılımcı (yaş ortalaması: 30 ± 9) bu randomize, kontrollü, çapraz çalışmayı tamamladı. Katılımcılar 2 izokalorik diyet izledi – bir HCLF diyeti (% 55 karbonhidrat, % 20 yağ ve% 25 protein) ve bir KD (% 15 karbonhidrat,% 60 yağ ve% 25 protein) – en az 3 hafta, diyetler arasında 1 haftalık ara verme süresiyle.
Hidro-hidroksibutiratın ölçümleri, KD sonrası değerlendirmeler sırasında tüm katılımcıların bir beslenme ketozu durumunda olduğunu doğruladı (bazal: 0.2 ± 0.2 mmol / L; KD: 1.0 ± 0.5 mmol / L; yıkama: 0.2 ± 0.1 mmol / L; ve HCLF: 0.3 ± 0.2 mmol / L). Bilişsel işlev, her diyetten önce ve sonra doğrulanmış, psikolojik bilgisayar tabanlı bir test bataryası kullanılarak değerlendirildi. Doğrulanmış ölçekler kullanılarak çalışma boyunca sübjektif ruh hali ve uyku ölçümleri de izlendi.
Bulgular: HCLF diyetine kıyasla, üç haftalık sürekli beslenme ketozisi, uyanıklığı ölçmek için tasarlanan görevlerde hız ve doğruluk yanıtları üzerinde hiçbir etkiye sahip değildi (hız: P = 0.39, Cohen d = 0.26; doğruluk: P = 0.99, Cohen d = 0.04), görsel öğrenme ve hafıza (hız: P = 0.99, Cohen’in d = 0.04; doğruluk: P = 0.99, Cohen’in d = 0.03), çalışma belleği (hız: P = 0.62, Cohen’in d = 0.26; doğruluk: P = 0.98) , Cohen d = 0.07) ve yürütme fonksiyonu (hız: P = 0.60, Cohen d = 0.31; doğruluk: P = 0.90, Cohen d = 0.19). Aynı şekilde, ruh hali, uyku kalitesi ve sabah uyanıklığı diyet müdahaleleri arasında farklılık göstermedi (P> 0.05).
Sonuç: Randomize, çapraz kontrollü ve kontrollü bir çalışmamızın sonuçları, sağlıklı bir birey örneğindeki 3 haftalık sürekli beslenme ketozisinin kognitif performans, ruh hali veya sübjektif uyku kalitesi üzerinde etkili olmadığını göstermektedir. Bu deneme, Pan Afrika Klinik Araştırma Sicilinde PACTR201707002406306 olarak tescil edilmiştir.
