Kondroitin Sülfat Diz Kıkırdağını Koruyabilir Mi?

Kondroitinin kireçlenmein ilerlemesini yavaşlatmak için karışık sonuçları, bazı çalışmalarda kullanılan düşük kaliteli veya düşük dozlu kondroitine bağlı olabilir. Yüksek dozun yapısal etkilerine bakıldığında, farmasötik dereceli kondroitin etkinliğine daha fazla ışık tutabilir.

Arka Plan : Kireçlenme (OA) tedavisinde, kondroitin sülfat (CS), radyo -grafi kullanarak bir yapıyı modifiye edici etkiye sahip olan bir çok çalışmada bulunmasına rağmen, günümüzün kondroitin sülfat  kullanımı hala tartışılmaktadır. Kantitatif manyetik rezonans görüntüleme (qMRI) kullanan bir klinik çalışma bu nedenle çok önemlidir.

• qMRI : Hayat, malzeme ve tıp bilimlerinde çok yönlü, tahribatsız ve invazif olmayan bir araçtır.

Burada, diz kireçlenme’nin 24 aylık, randomize, çift kör, çift kukla, kontrollü, karşılaştırmalı bir keşif çalışmasından elde edilen verileri rapor ediyoruz.

Ana son nokta, kondroitin sülfat  1200 mg / gün ile selekoksib 200 mg / gün arasındaki etkiyi, QMRI ile ölçüldüğü gibi zaman içinde yanal kompartmanda kıkırdak hacim kaybı (CVL) üzerindeki etkilerini belirlemekti. İkincil son noktalar Kireçlenmede yapısal değişikliklerinin ve belirti ve semptomlarının değerlendirilmesini içermekteydi.

Yöntemler: qMRI başlangıçta ve 12 ve 24 ayda gerçekleştirildi. CVL, kemik iliği lezyon boyutu ve eklem sıvısı kalınlığı qMRI kullanılarak değerlendirildi. Ana istatistiksel analiz, chi-squared, Fisher’s exact, Wilcoxon Mann-Whitney ve Student’s t testleri ve kovaryans analizi kullanılarak değiştirilmiş tedavi-etme (mITT) popülasyonu (n = 138) üzerinde gerçekleştirilmiştir. Analizlere göre protokole göre (ATP; n = 120) popülasyon da yapıldı.

• mITT Analizi :  MITT analizlerinin tanımları, denemeden yargılanmaya büyük ölçüde değişir ve çoğu zaman, eksik veri durumları ve protokolden sapmalar arasında ayrım yapmak kolay olmadığı için yorumlanması zor olan birden fazla kriteri içerir.
• ATP :  Hücre içi biyokimyasal reaksiyonlar için gereken kimyasal enerjiyi taşıyarak vücudun enerji üretmesini sağlar.

Deney Sonuçları: Düzeltilmiş mITT analizinde, selekoksib tedavisiyle karşılaştırıldığında, kondroitin sülfat  ile tedavi edilen hastalar, medial kompartmanda 24 ayda belirgin bir azalmış CVL’ye (selekoksib -8.1% ± 4.2, CS -6.3% ± 3.2; p = 0.018) ve medial kondile ( % -7.7 ± 4.7, -5.5% ± 3.9; p = 0.008); Lateral kompartmanda anlamlı bir etki görülmemiştir.

ATP popülasyonunda, kondroitin sülfat  medial kompartmanda 12 ayda CVL’yi (selekoksib -5.6% ± 3.0, CS -4.5 ± 2.6; p = 0.049) ve 24 ayda (selekoksib -8.4% ± 4.2, CS -6.6% ±) azaldı 3.3; p = 0.021) ve medial eklem yumruda 24 ayda (selokoksib -8.1% ± 4.7, CS -5.7% ± 4.0; p = 0.010).

Kondroitin sülfat hastalarında medial suprapatellar bursada istatistiksel olarak azalmış eklem sıvısı kalınlığa (selekoksib +17.96 ± 33.73 mm, CS -0.66 ± 22.72 mm; p = 0.076) doğru bir eğilim gözlendi. Her iki grup eklem şişmesi / efüzyonu olan ve zaman içinde semptomları olan hastaların insidansında belirgin bir azalma yaşadı. Veriler, her iki ilaç için de kardiyovasküler yan etkiler de dahil olmak üzere benzer iyi güvenlik profillerini gösterdi.

Sonuç: Bu çalışma, ilk kez, 2 yıllık randomize kontrollü bir çalışmada qMRİ kullanılarak, diz kireçlenmesi olan hastalarında CVL’nin azalmasında selekoksib üzerine kondroitin sülfatın üstünlüğünü ortaya koymuştur.

Referanslar

https://www.ncbi.nlm.nih.gov