Oral Adenosin-5′-Trifosfat Supplementinin Etkileri

Oral adenosin-5′-trifosfat supplementinin atletik performans, iskelet kası hipertrofisi ve direnç eğitiminde erkeklerde iyileşme üzerine etkileri

Arka Plan: Günümüzde dirençli eğitimli popülasyonlarda uzun süreli, periyodize bir direnç eğitimi programı kullanan adenosin-5′-trifosfat (ATP) takviyesinin etkilerini inceleyen çalışmalar tam olarak bulunmamaktadır. Bu nedenle, 12 haftalık 400 mg oral ATP’nin eğitimli bireylerde kas adaptasyonları üzerindeki etkileri araştırıldı. Aynı zamanda, ATP’nin bir aşırı doz döngüsü sırasında kas proteini yıkımı, kortizol ve performans üzerine etkilerini araştırmayı da amaçlandı.

• ATP : Hücre içi biyokimyasal reaksiyonlar için gereken kimyasal enerjiyi taşıyarak vücudun enerji üretmesini sağlar.

Yöntemler: Çalışma 3 fazlı randomize, çift kör ve plasebo ve diyet kontrollü bir müdahaledir. Faz 1 periyodik bir direnç eğitimi programıydı. Faz 2, hacim ve frekansın arttıktan sonra iki haftalık bir eğim olduğu (Aşama 3)  iki haftalık bir aşırı dalgalı eğitim döngüsünden oluşuyordu. ATP’nin kronik etkilerini değerlendirmek için kas kütlesi, gücü ve gücü 0, 4, 8 ve 12. haftalarda incelendi; Değerlendirme performans değişkenleri, aynı zamanda, orta ve son noktalarına karşılık gelen, 9 ve 10’uncu haftalarda da ortaya çıkmıştır.

Sonuçlar: Artmış toplam vücut gücü için zaman (p <0.001) ve grup x zaman etkileri (+55.3 ± 6.0 kg ATP ve + 22.4 ± 7.1 kg plasebo, p <0.001); artan dikey zıplama gücü (+ 796 ± 75 ATP ve 614 ± 52 watt plasebo, p <0.001); ve daha büyük ultrason, ATP takviyesi ile kas kalınlığını (+4.9 ± 1.0 ATP vs. (2.5 ± 0.6 mm plasebo, p <0.02) saptadı.Aşırı döngü sırasında, güç ve dayanıklılık için grup x zaman etkileri vardı, bu daha büyük bir azalmaya Plasebo grubunda, ATP grubunda da protein yıkımı daha düşüktü.

Sonuçlar: Sonuçlar, oral ATP takviyesinin, 12 haftalık direnç antrenmanından sonra kas adaptasyonlarını geliştirebileceğini ve aşırı eğitimi takiben performansta azalmaları önleyebildiğini göstermektedir. Kan kimyasında veya hematolojide istatistiksel veya klinik olarak anlamlı bir değişiklik gözlenmedi.

Referanslar

https://www.ncbi.nlm.nih.gov