Günde üç öğün, iyi bir kahvaltı ile başlayarak, diyabet hastalarının gün boyunca daha küçük öğünlere kıyasla daha iyi glisemik kontrolü sürdürmelerine yardımcı olur.
Sirkadiyen ritimler, bir gün boyunca meydana gelen, metabolizmadaki hormonlar ve metabolik moleküllerdeki salınımlı, döngüsel kalıplardır. Son birkaç yılda, kanıt toplamak, sirkadiyen ritimlerin sağlık ve metabolizma için önemine işaret etti. Özellikle, glikoz metabolizmasında yer alan süreçler sirkadiyen bir varyasyon gösterir, yani günün farklı zamanlarında farklı işlev görürler. Hareketsiz koşullar altında, glikoz toleransı ve insülin duyarlılığı, sağlıklı insanlarda akşamlara göre sabahları daha yüksektir ve bu nedenle aynı öğüne yanıt olarak kan şekerinde yükselme akşamları sabahtan daha yüksektir.
Sağlıklı insanlarda yemek zamanlamasına bağlı olarak kan şekeri düzeylerindeki değişim Şekil 1’de gösterilmektedir. Bununla birlikte, gün içindeki bu varyasyon, tip 2 diyabetli kişilerde zıt gibi görünmektedir. Glikoz toleransı, fizyolojik bir senaryoyu temsil etmeyebilecek bir glikoz ve insülin infüzyonu kullanılırken gün boyunca artar. Bu nedenle, tip 2 diyabetli katılımcılarda farklı yemek zamanlama stratejilerinin belirgin etkileri olabilir.
Sadece yemek zamanlamasını inceleyen diyabetli insanları içeren denemeler kıt ve çelişkilidir. Bir çalışma, tüm kalorileri altı öğüne karşı iki öğünde tüketmenin vücut ağırlığı ve glisemik parametrelerde daha iyi iyileşmeler sağladığını göstermiştir.
Bununla birlikte, bir başka çalışma, katılımcılar kalori dengesi altında yemek yerken altı küçük öğünle daha iyi glisemik yönetim bulmuştur. Öte yandan, öğünler arasında enerji dağılımı yemek zamanlama müdahalelerinin sonuçlarını da etkileyebilir. Örneğin, daha küçük bir kahvaltı ve daha büyük bir akşam yemeğine kıyasla, glisemik düzensizlik ölçümlerini iyileştirmek için daha büyük bir kahvaltı ve küçük bir akşam yemeği ortaya çıkmaktadır.
Sağlıklı katılımcılarda, glikoz toleransı ve insülin duyarlılığının sirkadiyen ritmini bir şekilde izlediği, sabahları daha yüksek ölçüldüğü ve gün boyunca azaldığı görülmektedir. Bazı çalışmalar, tip 2 diyabetli katılımcılarda daha iyi glisemik kontrolün daha düşük bir yemek sıklığından ve günün erken saatlerinde tüketilen daha fazla enerjiden kaynaklandığını düşündürmektedir. Bu nedenle, bu çalışmanın yazarları, büyük bir kahvaltı ile günde üç öğün tüketmenin toplam günlük insülin dozu, vücut ağırlığı, glisemik kontrol ve sirkadiyen saat gen ifadesi üzerindeki etkilerini altı öğünde aynı miktarda kalori yemeye kıyasla değerlendirmek istediler.
Çalışma
Amaç: Tip 2 diyabette insülin direnci ve progresif cell hücre yetmezliği, yüksek insülin dozları ile tedavi gerektirir ve bu da kilo alımına yol açar. Amacımız, karbonhidrat açısından zengin bir kahvaltıya sahip üç öğün diyetin (6 öğün diyet) saat gen ekspresyonunu yükseltip düzenleyemeyeceğini ve sonuç olarak insülinin doz azaltılmasına izin vererek, izokalorik altı öğün diyetine (6 öğün diyet) kıyasla kilo kaybına ve daha iyi glisemik kontrole neden olup olmadığını incelemekti.
Araştırma Tasarımı Ve Yöntemleri: Diyabetli 28 gönüllü (vücut kütle indeksi 32.4 ± 5.2 kg / m2 ve HbA1c 8.1 ±% 1.1 [64.5 ± 11.9 mmol / mol]) 3 öğün diyet veya 6 öğün diyet’e rastgele atandı. Vücut ağırlığı, glisemik kontrol, sürekli glikoz izleme (CGM), iştah ve saat gen ifadesi başlangıçta, 2 hafta sonra ve 12 hafta sonra değerlendirildi.
- HbA1c: Son iki ila üç ay boyunca ortalama kan şekeri (şeker) seviyelerinizdir.
Bulgular: 3 öğün diyet, ancak 6 öğün diyet, 12 hafta sonra önemli bir kilo kaybına (-5.4 ± 0.9 kg) (P <0.01) ve azalmış HbA1c (-12 mmol / mol [% -1.2]) (P <0.0001) yol açtı. Açlık glikozu ve günlük ve gece glikoz seviyeleri 3 öğün diyet’te anlamlı derecede düşüktü. CGM, sadece 3 öğün diyet üzerinde hiperglisemide geçirilen sürede önemli bir azalma gösterdi. Toplam günlük insülin dozu sadece 3 öğün diyet üzerinde 26 ± 7 birim azalmıştır. Sadece 3 öğün diyet grubunda açlık ve istekte önemli bir azalma oldu. Saat genleri, 6 öğün diyet ile karşılaştırıldığında 3 öğün diyet üzerinde salınım, artan ekspresyon ve daha yüksek genlik sergiledi.
Sonuçlar: Bir 3 öğün diyet, izokalorik 6 öğün diyet’in aksine, günlük insülin azalması ile kilo kaybına ve HbA1c, iştah ve genel glisemide önemli ölçüde azalmaya yol açar. Bu diyet müdahalesinde görülen saat genlerinin düzenlenmesi glikoz metabolizmasının gelişmesine katkıda bulunabilir.
