Ya Hiç Diyet Rehberi Olmasaydı Ne Olurdu?
Bu bölümün temeli, yiyeceklerin bulunabileceği veya içermeyebileceği yararlı besinlerle çok az bir ilgisi bulunmakla birlikte, bunun yerine kronik hastalığı etkilediği düşünülen bileşenlerin varlığı veya yokluğuna dayanmaktadır. Son 35 yıldır, İnsanlarda kronik hastalığı önlemek için yemek yemesi ve yememesi gerektiğini söyleyen diyet rehberleri, oldukça tutarlı kalır.
Sorun şu ki, bu konuda çok iyi çalışılmadı.
Bu süre zarfında, hipertansiyon, yüksek serum kolestrolü ve kalp hastalığı ölüm oranları düşmüştür. Bazı araştırmacılar, bu olumlu değişiklikleri Diyet rehberi önerileri doğrultusunda “iyileştirme” diyetine bağlarlar. Diğer araştırmacılar, obezite oranlarının iki katına çıktığı gerçeğini ve diyabet oranlarının Diyet rehberi önerilerine uymamamız üzerine üç kat arttığını suçlamaktadır. İnsanlar gerçekten diyetlerini Diyet rehberine daha yakın hizalamak için değiştirdiyse, sonuçlar ilk başta tasarlandığı gibi değildir.
İnsanlara ne yenmesi gerektiğini söyleyen Diyet rehberi olmasaydı, kalp hastalığı ölüm oranı artar mıydı? Olası bir gelişme, kalp hastalığı ölüm oranları Diyet rehberi’nin yaratılmasından on yıl önce düşüş eğilimindeydi.Obezite ve diyabet oranları daha da tırmandı mı? Şu andaki koşullar altında, yani Diyet rehberi önerileri takip ediliyor ya da kimin sorduğuna göre göz ardı ediliyor, tahminler 2030 yılına kadar, İnsanların yarısından fazlası obez olacak ve 2050 yılına kadar her 3 insandan 1’i biri şeker hastalığına yakalanacak. Obezite ve diyabet oranları Diyet rehberinin oluşumuna kadar hızlı yükselişe başlamadığından, bunları ortadan kaldırmak konuyu daha da kötüleştirecek gibi görünmemektedir.
Aslında,Diyet rehberi, insanların yaptığı takip edilmeyen sağlık reçetelerinden çok daha fazladır. Bunlar güçlü bir siyasi belgedir ve çok sayıda federal program ve hizmetleri düzenler; sağlıkla ilgili araştırmaları etkiler ve gıda üreticilerinin tüketici talebine nasıl tepki verdiğini yönlendirirler. Gıda ortamımızın neredeyse hiçbir yönü Diyet rehberi tarafından etkilenmez. Onların yokluğunun, bu diğer alanlarda ne gibi bir etkiye sahip olacağını düşünmeye değerdir.
Diyet rehberi başından itibaren gıda sistemimize açık “kazananlar” ve “kaybedenler” yarattı. Kazananlar, Diyet rehberi standartlarını karşılamak için ürünleri yeniden formüle edebilen işlenmiş gıda üreticileriydi. Kaybedenler, kolayca değiştirilemeyen yumurta ve et üreten çiftçilerdi. Diyet rehberi, doymuş yağlardan kaçınmak için tüketicilere yönelttiğinde, imalatçılar onları trans yağlarla değiştirdi. “Kıyma gibi çekilmiş gıdalar” sığır eti endüstrisinin daha düşük yağlı ürünler üretme çabalarından ortaya çıktı.
Olestra, yüksek fruktozlu mısır şurubu, polidekstroz, soya yağı ve gıda bilimi laboratuvarının diğer ürünleri, gıda üreticilerine “sağlıklı” hale getirmek için kullanıldı. Bu, gıda üreticilerine etiketler üzerindeki sağlık iddialarını düzeltip, tüketicilerin dikkatini tüm gıdalardan uzaklaştıracak, hiçbir etiket taşımayan ve böyle iddialarda bulunmayan Diyet rehberinin ortadan kalkması, oyun sahasının seviyesine yardımcı olur.
Diyet rehberi olmadan, hükümet tarafından finanse edilen beslenme bilimi, hükümetin desteklediği diyet tavsiyesi tarafından yaratılan ideolojik kısıtlamalar olmaksızın çalışacaktır. Diyet rehberi olmadan, indirgenmiş karbonhidratlı bir diyet kullanan bir diyabet önleme çalışması, sadece boşta kalan bir fantezi değil, aynı zamanda Ulusal Sağlık Enstitüleri tarafından finanse edilen bir gerçeklik olabilir.
Diyet rehberi olmadan, federal beslenme programları, uygulamalarına uzaktan ve tek boyutlu uyan herkesin tepeden-aşağı diyete yönlendirmesinden ziyade, hizmet ettikleri bireylerin ve toplulukların ihtiyaçlarına göre uyarlayabilir.
Sonunda, Diyet rehberi, bilimin beslenme ve kronik hastalıklar arasında tartışılmaz bir şekilde bağlantı kurduğunu iddia etmektedir. Öyle değil, ancak Diyet rehberinin “iyi” ve “kötü” gıdalar listesinde kronik hastalıklar tamamen tüketicinin kontrolü altındadır. Bu varsayımlar, hükümet ve diğer kurumları sağlıkla ilgili ekonomik, çevresel ve sosyal koşulları iyileştirme sorumluluğunu ortadan kaldırarak, bireylerin bakım önlemleri ve masrafları için yük getirmektedir. Diyet rehberinin ortadan kaldırılması, bu yaklaşımı halk sağlığına yeniden düşünme imkânını ortaya çıkaracaktır.
Referanslar
- https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM200008243430802
- https://www.cnpp.usda.gov/sites/default/files/dietary_guidelines_for_americans/2010DGACReport-camera-ready-Jan11-11.pdf
- https://www.nhlbi.nih.gov/files/docs/research/2012_ChartBook_508.pdf
- https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(11)60814-3/fulltext
- https://www.cdc.gov/media/pressrel/2010/r101022.html
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20888548
- https://www.cnpp.usda.gov/sites/default/files/dietary_guidelines_for_americans/Backgrounder.pdf
- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0306919279900824
- http://muse.jhu.edu/article/466777
- https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/10408690091189211
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/917059
- https://www.routledge.com/products/isbn/9781409434795
