Glisemik kontrole yardımcı olmaya ek olarak, erken zaman kısıtlı beslenme, sirkadiyen ritimler ve uzun ömürlülük ile ilgili bazı genlerin ekspresyonunu da etkileyebilir.
Aralıklı oruç, beslenme süreleri ve yoğun oruçtan oluşan çeşitli müdahaleler içeren geniş bir terimdir. Müdahaleler, haftada sadece iki gün olmak üzere kapsamlı enerji kısıtlamalarından (yaklaşık 600k cal / gün) sadece beş günlük su ile oruç tutmaya (0 kcal / gün) kadar değişebilir. En yaygın aralıklı açlık müdahalelerinden biri, zaman kısıtlı beslemedir (ZKB), yiyecek tüketimini genellikle altı ila 10 saatlik bir pencereye sınırlar ve diğer 14-18 saat boyunca aç bırakılır.
Aralıklı açlığın yararları, hayvanlarda ve insanlarda belgelenmiştir ve gelişmiş kardiyometabolik sağlık ve kilo kaybından, uzun ömür ve hücresel bakıma kadar uzanmaktadır. İnsanlarda yapılan ZKB çalışmaları insülin duyarlılığında, kan basıncında ve oksidatif stresin yanı sıra iştahta azalma ve kilo alımında veya enerji alımındaki değişikliklerden ayrı olarak yağ oksidasyonunda artış olduğunu göstermiştir. Ancak, zamanlamanın ZKB’nin yararlarında bir rol oynayabileceğini gösteren bazı veriler var.
Sabahları ve günün ortasında ZKB dönemleri ile yapılan pilot çalışmalar kilo kaybı ve metabolik hastalıkta iyileşmeler göstermiştir, potansiyel olarak daha sonra ZKB’nin bu kadar yararlı olamayacağına işaret etmektedir. Erken ZKB’yi (08: 00-17: 00) ve geçZKB’yi (12: 00-9: 00) karşılaştıran önceki çalışma, erken ZKB’nin ortalama açlık kan glukozunu azalttığını, ancak hem geç hem de erken ZKB’nin (eTRF) glisemik yanıtları iyileştirdiğini göstermiştir.
Çalışmanın yazarları, günün zaman etkilerini oruç ve beslenme döngüsünün optimal ve suboptimal hizalamasının doğal sirkadiyen ritmimiz ile kontrol altına almanın mantıklı bir sonucu olarak görmesi bekleniyordu.
Sirkadiyen ritim:İlk olarak, uyku ve uyanma döngümüzü kontrol eden merkezi saat. Beyninde bulunur ve ışığa maruz kalma ve diğer Zeitgeber (bir organizmanın biyolojik saatini senkronize eden harici veya çevresel ipuçları) tarafından ayarlanır. İkinci saat tipi, karaciğerde ve diğer organlardaki periferik saatler olup, vücudunuzun fizyolojik gereklilikleri önceden tahmin etmesini ve hazırlamasını sağlar – örneğin normalde öğle yemeği yerken ortaya çıkacak olanlar gibi. Merkezi ve çevresel saatler arasında karmaşık bir etkileşim olduğundan, en uygun besleme penceresi, en iyi metabolik işlevi sağlamak için iki sistemi en iyi hizalayan pencere olabilir. Öte yandan, harici sinyaller ve dahili saat, yanlış hizalanmışsa, metabolik bozulma meydana gelebilir.
İnceleme altındaki çalışmanın yazarları, yemek zamanının ZKB için gerekli olup olmadığını araştırmak için beş hafta boyunca eZKB ‘ye maruz kalan prediyabetli erkekleri içeren beş haftalık bir çaprazlama çalışması yapmıştır. EZKB’nin vücut bileşimini ve glikoz kontrolünü iyileştirmeye yardımcı olabileceği sonucuna varıldı.
Bununla birlikte, eEZKB’nin sirkadiyen ritimleri etkileyip etkilemediği hakkında fazla bir şey söylemedi. İncelenen çalışmada, yazarlar dört günlük eEZKB’nin glisemik kontrol, günlük hormonlar ve sirkadiyen saat genlerindeki günlük modelleri, standart (zaman kısıtlaması olmayan) bir besleme modeline kıyasla nasıl etkilediğini değerlendirmek istedi. Yaşlanma ve glisemik kontrol ile ilgili genlerin ekspresyonu da araştırma sonuçları olarak incelenmiştir.
Zaman zaman kısıtlı beslemenin, aralıklı bir açlık şekli olması, ağırlık veya enerji alımındaki değişikliklerden ayrı faydalar sağladığını göstermiştir. Ön sonuçlar, sabahleyin ZKB’nin geç ZKB’lerin ötesinde bazı faydalar sağlayabileceğini göstermektedir. Bunun için olası bir açıklama, sabahları metabolik ve hormonal akıyı hızlandırdığı ve erken ZKB’nin biyolojik saatimizin iç ve dış ipuçlarıyla senkronize olduğu görünen sirkadiyen ritimdir.
İnceleme altındaki çalışmanın yazarları, erken ZKB’nin glisemik kontrolde, seçilen hormonlarda ve sirkadiyen saat genlerinde günlük beslenme düzenlerini standart bir beslenme düzenine göre kısa süreli etkileyip etkilemediğini değerlendirmeyi amaçladı.
Çalışma
Zaman sınırlı besleme, günlük açlık süresinin daha uzun olmasını içeren aralıklı bir açlık şeklidir. Ön çalışmalar, ZKB’nin kemirgenlerde ve insanlarda kardiyometabolik sağlığını iyileştirdiğini bildirmektedir. Burada, ZKB’nin insandaki kardiyometabolik risk faktörlerinde gen ekspresyonunu, dolaşımdaki hormonları ve günlük kalıpları nasıl etkilediğini belirlemek için ilk çalışma yapıldı. On bir fazla kilolu yetişkin, sabah 8 ve öğleden sonra 2 (öğleden önce ZKB (eZKB) ve akşam 8 ve öğleden sonra 8 (öğleden sonra) (kontrol programı) yedikleri 4 günlük bir randomize çapraz geçiş çalışmasına katıldı.
Katılımcılara sürekli glikoz izlemesi uygulandı ve tam kan hücrelerinde kardiyometabolik risk faktörlerini, hormonları ve gen ekspresyonunu değerlendirmek için kan alındı. Kontrol programına göre, eZKB ortalama 24 saatlik glikoz seviyelerini 4 ± 1 mg / dl (p = 0.0003) ve glisemik çıkıntılarını 12 ± 3 mg / dl (p = 0.001) azaltmıştır. Kahvaltıdan önceki sabah, eZKB, ketonları, kolesterolü ve strese yanıt ve yaşlanma geni SIRT1 ve otofaji geninin LC3A (hepsi p <0.04) ekspresyonunu arttırırken, akşamları beyin kaynaklı nörotropik faktörü arttırma eğilimindeydi ( BNDF; p = 0.10) ve ayrıca hücre büyümesini düzenleyen büyük bir besin algılayan protein olan MTOR (p = 0.007) ekspresyonunu arttırdı.
eZKB, kortizoldeki günlük kalıpları ve birkaç sirkadiyen saat geninin ekspresyonunu da değiştirdi (p <0.05). eZKB, 24 saatlik glikoz seviyelerini yükseltir, lipid metabolizmasını ve sirkadiyen saat gen ekspresyonunu değiştirir ve ayrıca otofajiyi artırabilir ve insanlarda yaşlanma karşıtı etkilere neden olabilir.
