Sitrülin teoride performansı artırabilen esansiyel olmayan bir amino asittir. Ama aslında öyle mi? Burada, bu soruyu inceleyen yeni bir meta-analizi gözden geçiriyoruz.
Beslenme takviyesi, hem sporcular hem de fiziksel olarak performanslarını artırmak isteyen eğlence amaçlı aktif insanlar tarafından kullanılan ortak bir stratejidir. Son yıllarda, genellikle “Nitrik oksit artırıcılar” olarak etiketlenen nitrik oksit (NO) üretimini artırarak performansı artırdığına inanılan spor takviyeleri, çok dikkat çekmektedir. Böyle bir ürün, sitrülindir.
Sitrülin (veya L-sitrülin) esansiyel olmayan bir amino asittir, yani vücutta doğal olarak üretilir. Adı, karpuz için Latince adı olan Citrullus vulgaris’ten türetilmiştir ve ilk kez 1930’da zengin bir sitrülin kaynağı olduğu için tanımlanmış ve izole edilmiştir. Bazı amino asitlerin aksine, protein oluşturucu olmayan bir amino asittir, bu protein yapımında kullanılmadığı anlamına gelir. Bu, bu amino asitlerin fizyolojik fonksiyonu olmadığı anlamına gelmez. Sitrülin alımı, Nitrik oksit üretimine etkisi ile fiziksel performansı olumlu yönde etkileyebilir.
Spesifik olarak, sitrülin alımının, insanlarda kan arginin seviyelerini arttırdığı gösterilmiştir. Arginin, Nitrik oksit sentezi için ana madde olduğundan, sitrülin alımının,dolaylı olarak Nitrik oksit üretimini artırabileceğine inanılmaktadır; kalsiyum kullanımı ve glukoz alımı, daha fazla Nitrik oksit miktarı kas fonksiyonunu iyileştirebilir ve yorgunluğu azaltabilir.
Nitrik oksit üretimi üzerindeki potansiyel etkilerinden bağımsız olarak, sitrullin ayrıca üre döngüsündeki rolü ile performansı olumlu yönde etkileyebilir. Yoğun egzersiz sırasında, egzersiz yapılan kasta amonyak üretiminde artış olduğu düşünülmektedir; egzersize bağlı kas yorgunluğunun gelişmesine katkıda bulunarak. Bu amonyak birikimini önlemek için, karaciğerdeki üre döngüsü üre şeklinde amonyağı ortadan kaldırır. Sitrulin, böbreklerde arginine dönüştürüldüğü ve arginin, karaciğerde ornitine ayrıldığı için, üre salınır, sitrülin, dolaylı olarak üre döngüsü içinde amonyak temizliğini artırabilir.
Her ne kadar sitrülin takviyesi teorik olarak yüksek yoğunluklu gücü ve güç performansını artırabilse de, randomize kontrollü çalışmalardan elde edilen sonuçlar karıştırılmıştır, bazı çalışmalar sitrülin takviyesi ile yararlı etkiler bulmuştur ve diğer çalışmalar ek ve plasebo grupları arasında hiçbir fark bildirmemiştir. İncelenen inceleme, kısa süreli Sitrulin takviyesinin güç ve güç sonuçları üzerindeki genel etkisini incelemek için mevcut denemeleri bir araya getiren bir meta-analizdir.
Çalışma
Arka Plan: Sitrulin, nitrik oksit üretimini artırarak egzersiz performansını arttırdığı düşünülen ve yaygın bir diyet takviyesidir. Son 5 yılda, bazı çalışmalarda sitrülin takviyelerinin güç ve güç sonuçları üzerindeki etkileri araştırılmış ve karışık sonuçlar bildirilmiştir. Bugüne kadar, mevcut yazarlar, ortaya çıkan bu literatürü sistematik olarak gözden geçirme girişimlerinin farkında değillerdir.
Amaç: Bu çalışma sitrülin takviyesinin güç ve güç sonuçları üzerindeki etkilerini açıklayan literatürün sistematik bir gözden geçirmesini ve meta-analizini yapmaya çalışmıştır.
Araçve Yöntemler: Sitrullin takviyesinin sağlıklı erkek ve kadınlarda yüksek yoğunluklu egzersiz performansı endeksleri üzerine etkilerini değerlendiren, İngilizce, özgün ve özgün araştırmalar bulmak için, önde gelen üç araştırma veritabanının kapsamlı, sistematik bir araştırması yapıldı. Sonuçlar, büyük kas gruplarının tekrarlayan kas hareketlerini içeren performans testlerinden, direnç eğitimi setleri veya 30 sn veya daha az süren koşulardan oluşan güç ve güç değişkenlerini içermiştir.
Metabolik gereksinimlerdeki farklılıklar nedeniyle küçük kas gruplarının izole edilmiş hareketlerini veya tek atlama görevlerinin izole edilmiş girişimlerini içeren testler analize dahil edilmedi. Çalışmalar, karşılaştırma için plasebo koşulu yoksa, klinik popülasyonlarda, 3 g’dan daha az bir sitrülin dozu sağladı, egzersiz testinden önce 30 dakikadan daha az sitrülin dozu sağladı veya sitrülin içeriğini kreatin, kafein, nitrat veya diğer ergojenik bileşenlerle birleştirdi.
Bulgular: Toplam 13 bağımsız örneklemden (n = 198 katılımcı) oluşan 12 çalışma dahil edilme kriterlerini karşıladı. Çalışmalar arasındaki çeşitlilik, heterojenlik ve çalışmalar arasındaki tutarsızlık düşüktü (Cochrane Q = 6.9, p = 0.86; τ2 = 0.0 [0.0, 0.08], I2 = 0.0 [0.0, 40.0]) ve huni grafiği asimetrisi yoktu. Meta-analizin sonuçları sitrullin için plasebo tedavisine kıyasla (p = 0.036) küçük bir havuzlanmış standart ortalama farkı (SMD; Hedges ‘G) 0.20 (% 95 güven aralığı % 0.01-0.39) ile anlamlı bir fayda tanımladı.
Sonuç: Etki büyüklüğü küçüktü (0.20) ve her bir çalışma için güven aralıkları boş etki çizgisini aştı. Bununla birlikte, sonuçlar rekabetçi sonuçlara küçük marjlarla karar verilen üst düzey atletlerle ilgili olabilir. Sitrülin takviyesi, sitrülin dozu, cinsiyet, yaş ve güç ile mukayese yerine güç gibi potansiyel yönlendirici çalışma özelliklerinin etkilerini tam olarak aydınlatmak için daha fazla araştırma yapılması teşvik edilmektedir.
