D vitamini ne yapabilir, daha doğrusu ne yapamaz? Kısa bir süre içinde, bir grup yağda çözünen steroid hormonu olan D vitamini, ortaya çıktı ve birçok kişi tarafından bir tedavi maddesi olduğu iddia edildi. Bununla birlikte, yutturmaca altında vücutta birkaç önemli rol oynayan bir bileşikler grubu vardır.
D vitamini reseptörleri vücuttaki hemen hemen tüm dokularda bulunur ve kalsiyum regülasyonu, gen regülasyonu ve hücre farklılaşması gibi çeşitli biyolojik süreçlerde rol oynar. D vitamini eksiklikleri genellikle raşitizm, osteomalazi ve iltihaplanma gibi olumsuz sonuçlarla bağlantılıdır. Neyse ki, gıda takviyesi ve takviyeleri ucuz ve yaygın olarak mevcuttur, bu da D vitamini takviyesini sadece eksikliklerin tedavisi için değil, aynı zamanda bir araştırmacının düşünebileceği hemen hemen her durum için çalışmak için nispeten kolay bir müdahale haline getirir.
Önceki konularda, D vitamini takviyesini kemik kırıkları, kanser, uyku bozuklukları, depresyon, soğuk algınlığı, multipl skleroz, atletik performans ve Şekil 1’de gösterilen diğer bazı durumları önlemek ve / veya tedavi etmek için bir araç olarak araştıran çalışmaları kapsamıştır.
D Vitamini ve Ölüm Oranı
Önceki sistematik incelemeler ve meta-analizler, D vitamini desteğinin ölüm oranı riskinde küçük bir azalmaya yol açtığını öne sürmüşlerdir, ancak bu çalışmaların yorumlanması zordur. Birçoğu, hem D vitamini takviyelerinin hem de kalsiyum takviyelerinin birlikte uygulandığı ve daha sonra plaseboyla karşılaştırıldığı deneyleri içeriyordu.
Bu, D vitamini takviyesinin ölüm oranı üzerindeki bireysel nedensel etkisini ayırt etmeyi zorlaştırır ve bazı popülasyonlardaki kalsiyum takviyesinin artmış kardiyovasküler hastalık olayları riski ile ilişkili olması ile birleştirilir. Mevcut incelemelerde ayrıca analiz ettikleri bireysel çalışmalar hakkında yeterli ayrıntı bulunamamıştır ve incelemeler klinik olarak anlamlı bir etki saptamak için yeterli veriye sahip olmayabilir.
Bu nedenle, bugüne kadar yapılan incelemeler, D vitamini takviyesinin tüm nedenlere bağlı ölüm riski üzerindeki etkisini doğru bir şekilde tahmin etmemiş olabilir. Bu makalelerin yayınlanmasından bu yana geçen sürede, büyük (r) örnek büyüklüğüne sahip denemeler ve önceki denemelerin bazı sınırlamalarını ele alan tasarımlar da dahil olmak üzere birkaç yeni klinik deneme ortaya çıkmıştır. İncelenen çalışma, bu yeni denemeleri ve D vitamininin ölüm oranı üzerindeki etkilerini daha iyi tahmin etmek için geçmiş araştırma sentezlerinin sınırlamalarını ele almaya yönelik girişimleri içermektedir.
Çalışma
Amaç: D vitamini desteğinin yetişkinlerde düşük ölüm oranı ile ilişkili olup olmadığını araştırmak.
Tasarım: Randomize kontrollü çalışmaların sistematik olarak gözden geçirilmesi ve meta-analizi.
Veri Kaynakları: Medline, Embase ve Cochrane Merkezi Kayıtları kuruluşundan 26 Aralık 2018 tarihine kadar.
Bulgular: D vitamini takviyesi, tüm neden mortalite (risk oranı 0.98, %95 güven aralığı 0.95 ila 1.02, I2=%0), kardiyovasküler mortalite (0.98, 0.88 ila 1.08, %0) veya kanser olmayan, kardiyovasküler olmayan mortalite (1.05, 0.93 ila 1.18, %0) ile ilişkili değildi.
D vitamini takviyesi, kanser ölüm riskini istatistiksel olarak önemli ölçüde azalttı (0.84, 0.74 ila 0.95,% 0). Alt grup analizlerinde, tüm neden ölümleri D3 vitamini takviyesi ile yapılan çalışmalarda D2 vitamini takviyesi ile yapılan çalışmalara göre anlamlı olarak daha düşüktü (etkileşim için P = 0.04); ne D3 vitamini ne de D2 vitamini, tüm ölüm nedenlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir azalma ile ilişkili değildi.
Sonuçlar: Tek başına D vitamini takviyesi, yetişkinlerde plasebo ile karşılaştırıldığında veya tedavi olmamasına rağmen tüm ölüm oranı nedenleriyle ilişkili değildi. D vitamini takviyesi, kanser ölüm riskini % 16 azalttı. D3 vitamini takviyesinin düşük ölüm oranına neden olup olmadığını belirlemek için ek büyük klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.
