Çikolata Şekeri ve Obezite ile İlişkisi Olmaması
Oldukça ilginç bir çalışma yakın zamanda yayınlandı.Çalışma 5817 erişkinde, sık şeker tüketimi ve yağlanma (bel çevresi ve triceps deri kıvrım ölçümleri) arasındaki ilişkiyi araştırmak ve başarısız bir bağlantı bulmak için yapıldı.
Çalışma, ABD’de çok büyük ve altı aylık bir anket olan NHANES 2003-2006’dan elde edilen verileri kullanarak,retrospektif bir epidemiyolojik çalışmadır (diğer bir deyişle geçmiş anket verilerine bakıldı ve sayıları düzeltildi; müdahale değildir). Şeker tüketimi sıklığına bakıldı (ayda 3 günden az, haftada 3.5 kez ve arada) ve obezite en ilginç veri noktası gibi görünse de, diğer sağlık parametreleri de ölçüldü.
Araştırmacılar, şekeri daha yüksek bir şekilde almanın çeşitli potansiyel bulantı ile ilişkili olduğunu keşfetti; buna göre genel bir kalori alımı (yaklaşık 200 kalori daha fazla), hem beslenme yağları hem de karbonhidratların daha yüksek alımının yanı sıra, protein alımı biraz daha düşüktür(diyet lifi). Araştırmacılar veriyi değerlendirip, en az karışıklık için (cinsiyet, yaş ve ırk) kontrol altına alındıktan sonra ikinci bir analizde daha fazla (eğitim, sosyal sınıf, sigara içme, fiziksel aktivite ve TV izleme süresi) kontrol edince bulamadılar (şeker alımı ile yağlanma arasında bir ilişki). Ayrıca, insülin duyarlılığı, kan basıncı veya lipoproteinler ile herhangi bir ilişkiyi bulmakta başarısızlık vardır.
Bu neden ilginçtir?
Gözlenen diyet farklılıklar edildiğinde şeker tüketimi ile obezite arasındaki ilişki eksikliği hala geçerlidir; istatistiksel analiz de değildir! Ayrıca, bu tek başına, gözlem dışı bir gözlem değildir (daha önce iki kez gözlenmiştir). En eski veriler, yüksek şeker alımının ters sonuçla yaşlı bireylerde,biraz daha fazla obezite ile ilişkili olduğunu, ancak aynı zamanda şeker tüketiminde daha uzun ömürlü olduğunu göstermektedir.
Yazarlar bunun, şekerin diyet için çok az miktarda kaloriye katkıda bulunduğu gerçeğine bağlı olabileceğini tartıştılar. Bu kalorilerin zayıf “kalitesine” rağmen, önemli bir stres faktörü olamazdı. Ayrıca, çikolatada bulunan (ki çoğunlukla şekerleme kaynağı olan) kakao polifenollerinin faydalı etkileri olabileceğini açıkça belirtirler.
Ayrıca, sık şekerli tüketicilerin bildirdikleri yüksek kalorilerin, kendinden raporlar eksik olduğu için, gerçek olamayabileceğini belirtirler. Ayrıca, önceki üç çalışma, potansiyel önyargıdan bağımsız gibi görünse de, bu çalışma National Confectioners Association (NCA) tarafından finanse edildi. Yazarlar, hiçbir çıkar çatışması olmadığını beyan ettiler ve araştırma tasarımı ve yürütümü NCA’dan bağımsızdır; NCA para vermeye başladı ve yalnızca araştırma sorusunu ortaya koydu.
Yeni bir retrospektif epidemiyolojik çalışma çikolatalı şekerin, obezite ile ilişkili olmadığını, hatta verilerin belirgin potansiyel karıştırıcı değişkenler için normalleştirilmesinden önce olduğunu buldu. Bu şaşırtıcı sonuç geçmişte de kaydedildi.
Tüm epidemiyolojik araştırmalar gibi, nedensellik de belirlenemez ve bu çalışmada bir miktar şüphe ile yaklaşılmalıdır. Fon kaynağı nedeniyle potansiyel bir çıkar çatışması vardır, ancak fonlamanın etrafında verilen parametrelerin, çalışmanın sonucunu önemli ölçüde etkilediği görülmüyor.
