Bu doğal besinler, depresyon tedavisini destekleyebilen, çoğunlukla anti-depresan özelliklerini uzun süreler boyunca verebilen veya oldukça güvenilir mekanizmalara sahip olan bileşikler üzerine odaklanan doğal maddeleri kapsar.
Halen antidepresan ilaçlar alıyorsanız, doktorunuza, bu besinleri almadan önce diyet rejimine eklemeyi planladığınız tüm doğal besinleri bildirmeniz gerekir. Besinlerin ve ilaçların olumsuz etkileşime girmesi her zaman mümkündür ve doktorunuz kombinasyon terapisi için herhangi bir girişimde bulunmayı denetlemelidir.
Önerilen Doğal Besinler
Agmatin
Dozaj: 6.4mg
6.4mg / kg, sıçan araştırmalarından tahmini insan dozudur ve antidepresif (ve anksiyolitik) etkiler için maksimum etkinliğe yakın bir doz önerilmektedir; Daha çok dozaj daha iyi değildir ve bu doz (70 kiloluk bir insan için) 435 mg’dır. Obezseniz, düşük doz (1.6-6.4 mg / kg aralığında) ihtiyatlı olabilir.
Agmatin, her şeyden çok sinerjist gibi görünüyor ve reseptörler aracılığıyla sinyal yoluyla çalışıp nihayetinde potasyum kanallarına (bu buproprion, SSRI’lar, adenosin, imipramin, folik asit, vb. Dahil olmak üzere) etki eden herhangi bir antidepresan molekülün etkinliği var gibi görünüyor.
Agmatin tek başına antidepresan etkilere sahiptir, ancak karşılaştırılan referans ilaçlara kıyaslanabilir veya zayıf (Imipramin, genellikle)
Çinko
Doz: 25
25 mg’lık dozaj elemental çinko anlamına gelir ve özellikle tedaviye dirençli depresyon için kullanışlıdır. Bunun ötesinde, çinko eksik kişilerde ruh hali hafif bir bozulma olabilir (mutlaka depresif belirtiler değildir) ve bu ruh hali bozukluğu, yeterli seviyeleri geri yüklemek için çinko takviyesi ile giderilir.
Balık Yağı
Dozaj: 1.000
Balık yağı, özellikle büyük depresyon için depresif belirtilerin azaltılmasında etkilidir; hafif depresyonu olan ya da sadece ‘kötü bir ruh hali’ olan kişilerde, plaseboya kıyasla belirgin şekilde daha iyi performans göstermez.
Dozaj 1000 mg eikosapentaenoik asit’e karşılık gelir. Denemelerde kullanılan dozlar farklı olmakla birlikte, ideal hedef gibi görünüyor (dokosahekssaenoik asit’in genel dozu çok fazla önemli değildir, ancak eikosapentaenoik asit dozundan daha az olmalıdır).
